Wat een succesvol seizoen aan stand up comedy is het geweest. De afsluiter begint terwijl het nog licht is buiten.
De Brebl stroomt langzaam helemaal vol. Zuva Martens heet ons hartelijk welkom met een echte entertainer stem, met van die lange uithalen, je kent het wel. We zullen nog veel van Zuva gaan meemaken. Op het gebied van comedy is hij al flink bezig, denk bijvoorbeeld aan de miniserie The Faculty. Zijn naam zal nog vaker tevoorschijn komen denk ik.
Hank uit Utrecht is weer onze host. Dat doet hij wederom erg goed. Kort haalt hij nog even de actualiteit aan over het etnisch profileren dat in de kranten is komen te staan vanwege rapper Typhoon. Maar er wordt vooral niet al te serieus gedaan. Wat mij het meeste is bijgebleven van zijn grappen is dat zijn moeder hem uitlegde dat het heel simpel was: hij is een Indo. ‘In Nederland Door Omstandigheden.’ Scherp én grappig.
De comedians vanavond zijn niet de minste. Een erg krachtige start van Andries Tunru zet de toon. Hij vertelt komische verhalen over zijn relatie en gebruikt zijn lichaam ook bij de grappen die hij maakt. Dat zorgt voor een prachtige opbouw van de grappen waarbij hij steeds buitenzinniger op het podium paradeert. De herhaling van het zinnetje ‘Dat zou jij wel willen weten hea?’ wordt zowel bizar als hilarisch. Hij heeft buitengewoon briljante variaties op kinderliedjes. Zoals de knaller waar iedereen spontaan van begon te klappen: ’Twee violen, een trommel en een fluit, dat was het hele orkest want de rest bezuinig ik er uit.’ Pijnlijk én raak.
Maiko won eerder dit jaar al de Comedy Complex Awards, zowel van het publiek als de jury. Zijn performance wordt gekenmerkt door het spelen met dubbele betekenissen van woorden. Hij is dan ook de hele dag op zoek naar grapjes en leuke invalhoeken, vertelt hij me naderhand. Ogenschijnlijk neutrale zinnen als ‘Dat maak ik zelf wel uit.’ en ‘De rollen zijn omgedraaid.’ worden erg grappig in de verhalen van Maiko. Droog én spitsvondig.
Arie Koomen kennen we allemaal wel. Leuk om hem hier in Brebl te zien. Hij komt uit een groot gezin en hij was altijd aan het bekvechten. Daar komt zijn grote mond vandaan. Ook wil hij altijd verhalen overtroeven. Waar Andries een onschuldig verhaal had over hoe je homofoben een beetje kan pesten, komt Arie op de proppen met hoe hij zal bewijzen niet homofoob te zijn. Het wordt echt een beetje op het randje. Maar dat getuigt ook wel van lef. Het is een soort van Amsterdamse charme. Deze man blijft maar door ratelen en daar komen gekke anekdotes uit rollen. Ik vraag me af in hoeverre zijn performance geïmproviseerd is. Verrassend én grof.
Al met al is het mooi geweest, op naar het volgende keer!
Getagd onder
