Het is vrijdagavond en ik ben op weg naar Park Lingezegen, tussen Bemmel en Huissen. Cultureel, maar ook geografisch gezien is dit voor mij onbekend terrein. Ik kom uit Nijmegen en ga regelmatig uit in Arnhem, maar wat er tussen de twee steden ligt is voor mij haast een soort niemandsland. Met een temperatuur van boven de dertig graden ga ik de drie uur duurde voorstelling Eiland Batouwe Ommetje Lingezegen zien: locatietheater van muziektheater De Plaats.
Geslaagd locatietheater van muziektheater de Plaats
Het startpunt van het spektakel is bij één van de kassen in het gebied. Voor de deur staan vijf Amerikaanse schoolbussen. Bij de gedachte dat ik met deze temperatuur drie uur in kassen en bussen moet zitten, bekruipt me het gevoel dat dit wel eens een enorme beproeving kan gaan worden. Bij de bar sla ik daarom maar een goede voorraad water in, want we worden er op gewezen dat we ons moeten houden aan het strakke schema en vooral onze begeleidster Julian goed moeten volgen.
Het publiek wordt in zes groepen opgedeeld en met de bussen naar verschillende locaties gebracht. Midden in de landerijen worden we afgezet en mogen we een landweggetje af lopen naar een weiland. Aan het einde van het pad staat een eenzame circustent met een kanon en een caravan met het woord Kacca er op geschilderd. Dan ligt er plots een dronken clown langs het pad zijn roes uit te slapen en duiken er naast de tent drie mannen op die enthousiast naar ons gaan zwaaien en 'Publicum! Publicum! roepen. Als we bij de tent zijn aangekomen blijkt er een heel gezelschap circusartiesten en een complete fanfare te zijn. De fanfare (Nijmeegs oudste straatorkest Kladderadatsch) zet een vrolijk deuntje in en er volgt een serie clowneske circusacts met acrobaten, messenwerpers en een kanon. Het Lege Vermaak, is een goed begin en we zijn meteen in de stemming: dit gaat een hele leuke avond worden.
Wat volgt zijn nog zes korte acts met muziek, dans en theater: we zitten op een viaduct waaronder het verkeer tussen Arnhem en Nijmegen raast en kijken en luisteren naar een koor en dansers; we wandelen over een weg met bomen waarin slagwerkers als spechten hangen en acteurs langs en in de sloot met ons meebewegen; we zitten aan de rand van een plas en zien een paringsdans van twee libellen op een bootje op muziek van het Zwanenmeer; we kijken in een kas naar dansers die zich door het zand bewegen en begeleid worden door een sambaband; we zitten bij een Maria-kappeltje waar in het kolenveld rondom het Elster mannenkoor staat opgesteld, een werkelijk prachtig plaatje tegen de ondergaande zon; en we belanden uiteindelijk in een boerenschuur voor een toneelvoorstelling over de teloorgang van de Betuwe.
Na ruim drie uur worden we weer afgezet bij de startlocatie, de temperatuur is inmiddels tot een aangenaam niveau gedaald. Niet alleen heb ik bijzonder genoten, ook heb ik een beter beeld gekregen van dit onbekende gebied. Hoewel de toren van Ohra altijd wel als vertrouwde baken in beeld bleef.
Eiland Batouwe is een bijzondere voorstelling. De afwisseling van theater, dans en muziek (of de combinatie ervan) en de integratie in de diverse locaties vormen een prachtig geheel. Ook de afwisseling tussen korte ritjes met de bus met korte wandelingetjes naar de volgende locatie is, zeker bij deze temperatuur, erg aangenaam. Niet elke locatie is even geslaagd. Het Stabat Mater van Maria van de Bloeiende Betuwe levert weliswaar een prachtig plaatje van mannen in laarzen tussen de koolplanten, maar ondanks het Elster mannenkoor en het accordeonorkest AVAZ volgt er een muziekstuk dat getypeerd zou kunnen worden als minimal music. Daar staat weer het prachtige toneelspel van Jaap van den Top als de Koning van Batouwe of het Toonkunstkoor Nijmegen met de dansers van Rezgui Company in Het Zingende Viaduct tegenover.
Het enige echte minpunt werd geleverd door de chauffeur van een van de bussen die keihard Hollandse Schlagers aan had staan, want ons even uit de sfeer haalde.
Hulde ook voor de organisatie, die niet alleen meer dan 250 vrijwilligers op de been wist te krijgen op zeven locaties, maar die ook de logistiek perfect op orde had. Het is niet niks om zes groepen met vijf bussen steeds perfect getimed op zeven locaties te krijgen. En ik had het te doen met de dansers van ArtEZ en het Rijn-IJsselcollege die vijf voorstellingen moesten geven in de zinderende hitte van de kas.
Eiland Batouwe Ommetje Lingezegen is nog te zien tot en met 10 juli. Voorafgaand aan de voorstelling kan je deelnemen aan de Batouwse maaltijd. Kaarten zijn te reserveren via http://www.theaterdeplaats.nl/
Foto's: Steven Trooster
