Peter Smaal speelt sinds begin jaren 80 trombone. Dat begon met straatorkesten en workshops in O42 bij de WIM. Hij heeft lange tijd gespeeld bij de Big Band Nijmegen, later Imperial City Orchestra. Ook speelde hij enige tijd bij het Amsterdamse orkest De Boventoon van Herman de Wit. Na al deze omzwervingen is hij momenteel actief in salsa bigband Orquesta Salsabor, het Nijmeegse jazz/soul/funk bandje PEBB en organiseert hij de Trianon House Band met tussen kerst en nieuwjaar de Top 2000 shows in LUX. Hij heeft recent een album opgenomen met zijn dochter Bibi, Smaal & Friends, Some Recordings, waarop alle liedjes staan die zij in de loop van de jaren op de Recordings in Trianon hebben gespeeld.
Bij het horen van welke plaat / artiest / componist besloot je muzikant te worden?
Nou, ik noem mezelf niet muzikant, hoor, liefhebber zou ik eerder zeggen. Het Franse woord daarvoor is meen ik amateur. Op mijn 12e besloot ik vooral geen muzikant te worden. Mijn moeder was pianolerares die thuis les gaf. Ik moest er ook aan geloven en speelde al die liedjes die ik de hele week al hoorde. Niet erg motiverend. Toen ik in Nijmegen kwam wonen gebeurden er twee dingen. Ik kwam in aanraking met een (anarchistisch) straatorkest waarvan de leider (mijn latere zwager) nog een trombone over had en die mocht ik lenen. Met die straatmuziek hebben we toen een geweldige tijd gehad. Tegelijkertijd kwam ik in een studentenhuis te wonen met een saxofonist via wie ik in aanraking kwam met jazz. De eerste plaat die ik me nog kan herinneren was er eentje van Les McCann en dat vond ik geweldig.
Welke plaat / artiest is van grote invloed geweest tijdens je carrière?
Oei, dat is erg moeilijk. Als jongste van een gezin van vijf heb ik thuis, gelukkig, veel popmuziek meegekregen en omdat ik bevriend raakte met jongens die wel zelf speelden, kwam ik ook in aanraking met wat wij de ‘betere’ popmuziek noemden,. haha. Toen ik begon met trombone was ik ontzettend onder de indruk van The Slickaphonics van Ray Anderson, met name de lp Wow Bag. Later kwam de salsa en dan moet ik toch echt wel Jimmy Bosch noemen. Die zag ik, in de tijd dat hij coming up was, op North Sea Jazz en ook een waanzinnig concert van hem in Paradiso. Ik kon toen niet bevroeden dat hij later nog als gast mee zou spelen met Salsabor. Een ontzettend inspirerend en energieke artiest.
Welk live-concert heeft het meeste indruk op je gemaakt?
In ieder geval heel veel Latin- / salsa-optredens op de latin night van de Nijmeegse Music Meeting, sowieso een geweldig festival met veel memorabele optredens. In de buurt komen ook de optredens van Lenny Kravitz (tijdens Rock in Park) waar we met de nog best kleine kinderen naartoe waren en Bruce Springsteen in de Goffert. Niet direct mijn muziek, maar wat een geweldige en sympathieke muzikanten. Maar als ik echt moet kiezen toch het laatste concert van Nick Cave op Down The Rabbit Hole.
Welke recent uitgebrachte plaat zouden we móéten luisteren?
Hmm, nou val ik wel een beetje door de mand want ik ben nogal van Spotify, en dan weet je soms niet eens of wat je luistert wel echt een plaat is ofzo. Enfin, voor mij redelijk nieuw is Cory Wong en dan noem ik The Paisley Park Sessions. En wat ook erg vet is en, ik geloof, niet erg bekend, The True Loves, hun nieuwe album heet Sunday Afternoon.
Orquesta Salsabor speelt op 15 september in Brebl.
