In de 'earthscraper' (daarover straks meer) van het Collegezalencomplex van de Radboud Universiteit zitten allerlei geïnteresseerden te wachten. Sommigen hebben bij het Cultuurcafé een speciaalbiertje gehaald. Dennis Storm is hier verbaasd over, hij had dat nog niet eerder meegemaakt. Hij wenst hen een welgemeend proost toe.
De twee jongedames (studentes) naast mij zitten zelfs aan een Deliriumbiertje en spreken over een zeer poëtisch begrip met elkaar: deeltijddecadentie. En dat ze het tof vinden dat Dennis in zijn boeken onder andere schrijft over dat tijd om met vrienden en familie te genieten van het leven belangrijker is dan altijd maar hard werken en geld verdienen. Minimalistisch leven heeft, zoals je misschien wél zou verwachten, niet iets te maken met heel erg karig en sober leven.
De mens en de consumptiemaatschappij
Waar heeft minimalistisch leven dan wel mee te maken? Dennis legt eerst uit dat we ons bewust moeten zijn van wie wij zijn en waarin wij leven. Met ‘wij’ bedoelt hij de moderne, westerse mens. Deze mens leeft in een consumptiemaatschappij en daarin draait het om produceren en consumeren en daarmee doorgaan. Steeds meer, het is nooit genoeg. In de definitie van de consumptiemaatschapij staat niks over liefde, respect, tevredenheid, vrede, geluk, delen, zorgdragen voor het klimaat en dat soort wezenlijke zaken. Het draait daarentegen om prestige, status en een identiteit opbouwen met een zo perfect mogelijk lichaam en pronken met de welvaart die we hebben. Dennis betoogt, op basis van documentaires die hij heeft gezien, dat we met zulke collectieve processen ons leefklimaat aan het vernietigen zijn. Hij tipt Terra als uitmuntend voorbeeld om goed te kunnen doorvoelen wat hij bedoelt.
Verantwoordelijkheid, gezond verstand en de juiste keuzes
Ook geeft hij tips voor een andere manier van leven, de minimalistische lifestyle dus. Doe alles weg wat je niet echt nodig hebt, zodat je overhoudt waar je echt blij en gelukkig van wordt. Koop ook niks meer in een impuls, houd op met die koopzucht. En durf anders te kijken naar hoe je jouw tijd indeelt. De grootste prioriteit is niet werken, maar de dingen waar je echt gelukkig van wordt. Zet bijvoorbeeld vaste momenten in de week vast om met jouw geliefde, vrienden en familie door te brengen. En kies werk waar je echt achter staat, waar jouw passie ligt en dat zinvol is voor de wereld. En als je wilt gaan voor het grote geld, prima! Maar doe het dan op een manier waarop je niet bijdraagt aan het verder vervuilen van het klimaat, doe juist het tegenovergestelde. Iedereen met gezond verstand kan beredeneren dat we de manier waarop we omgaan met elkaar en met de aarde moeten verbeteren. En ook een typisch gegeven: we hebben op steeds meer plekken camera’s hangen, maar het is zelden het geval dat we beelden zien van slachthuizen. Toevallig was net afgelopen zondag een aflevering van Zondag Met Lubach hierover. Dennis snijdt onderwerpen aan die steeds wijder verspreid aandacht krijgen.
Waar gaan we heen?
Een angstaanjagend toekomstbeeld is dat van de 'earthscrapers', waar een gedeelte van de maatschappij ondergronds leeft. Omgekeerde skyscrapers, stel het je maar eens voor. Kinderen die geboren worden en alleen maar kunstlicht zullen kennen. Het is heel duidelijk dat Dennis zich erg betrokken voelt bij de toekomst van de mensheid. Misschien is dat extra aangewakkerd sinds hij vader is geworden. En in zijn jeugd was hij erg graag buiten. Hij begrijpt ook de groeiende trend niet van mensen die naar de Amazone gaan om daar ayahuascarituelen te ondergaan om daar dan gelukkiger van te worden. Hij pleit ervoor gewoon vaak de natuur in te gaan en daarvan te genieten. Waarom horen we daar zo weinig over? Hij vraagt het zich echt ontsteld af. Ik vind het fijn zijn oprechte emoties hierbij te zien, ik deel die namelijk wel.
E-readers vs papieren boeken
Deze lezing is een interessante toevoeging aan het Wintertuin Festival, omdat er niet gesproken wordt over literatuur of poëzie. Wel kan Dennis vertellen dat hij voor elk boek dat hij produceert een boom laat planten en andere schrijvers aanspoort hetzelfde te doen. En trouwens, e-readers zijn niet duurzaam, mocht je die illusie hebben! Denk maar eens na met welke grondstoffen die geproduceerd worden. Om over de overproductie van ereaders nog maar te zwijgen. Een papieren boek als consumptieproduct is zo slecht nog niet.
Getagd onder
