WTF draait lekker door

Al tien jaar ga ik graag naar drum-’n-bassfeestjes. De afgelopen jaren waren er niet zo veel goede meer. Maar afgelopen vrijdag was het in Doornroosje weer genieten geblazen bij de tweede editie van WTF.

Wat ik de afgelopen tien jaar heb gemerkt, is dat een drum-’n-bassfeest meer is dan een plek waar drum-’n-bass wordt gedraaid. En dat hebben ze bij WTF goed begrepen. Er hangt een positieve, soms zelfs uitgelaten sfeer. Dit past goed bij het energieke karakter van het muziekgenre. Er is genoeg ruimte om te dansen, ondanks de drukte. De typische danspasjes, waarbij er op het breakritme door de knieën wordt gezakt, maken me blij en ook ik sta lekker te steppen.

Cassettebandjes

Er is een cross-over gemaakt met hiphop. Dit zie je wel vaker op goede drum-’n-bassevenementen. Dit keer is dat zowel bij de eerste dj (ZiM) in het café te merkten, als bij de mc die Red Lebanon en Mr Multiplex ondersteunt. ZiM, die we ook kennen van Café de Plak, brengt al jarenlang die old school classics met cassettebandjes tevoorschijn. Hij staat ons in het café heerlijk rustig warm te maken voor de rest van de nacht. Hij heeft al die cassettes zelf opgenomen, vertelt hij me naderhand. Dat is nog eens liefde voor muziek.

Om nog even bij het café te blijven, Noobje komt ZiM opvolgen. De wissel gaat heel vriendelijk. Noobje maakt verrassende experimentele beats. Als ik even genoeg heb van het spektakel in de zaal, is het echt fantastisch om naar hem te luisteren en er associatief bewegingen op te maken. Dat geeft mij een ‘peace of mind’ die ik heel prettig vind.

Een andere oase van rust zijn de jongens van Studio Onkruid, die in de gang tussen het café en de zaal bezig zijn. Zij zitten achter het ontwerp van de banners van WTF. Deze absurde stijl zetten ze recht voor je neus neer met een kalmte waar ik jaloers van word. Later vertellen ze me dat ze knipsels van tijdschriften uit de jaren ’90 als bronmateriaal gebruiken voor dit artwork, dat zij vervolgens met de hand nog verder bewerken. Leuk idee, want drum-’n-bass is in de nineties opgekomen. Ze willen graag onconventioneel communiceren via visuele middelen en hier in groeien. Bij de volgende editie mogen ze hiervoor nóg meer ruimte innemen, dus dat belooft wat.

Extra dimensie

En dan de zaal. Jafarenheit Lasers zorgt voor een extra dimensie aan de muziek, de lichtpijlen schieten dynamisch in het rond. De eerste dj, Rafiki DnB, heeft mij meteen te pakken met zijn liquid style. Dat is mijn favoriete subgenre, waarin ik helemaal kan verdwijnen. Red Lebanon en Mr Multiplex gaan daarna verder en ik ben erg blij, als ik een nummer hoor waar ik vroeger zo vaak naar heb geluisterd. Ook de clip is het kijken waard: Broken Eyes van Concord Dawn.

Ik blijf niet meer tot zes uur ’s ochtends - dat doe ik tegenwoordig nog maar zelden. Maar het is veelzeggend dat drum-’n-bass weer zo leeft en de hele scene eromheen zo veelzijdig blijft. En last but not least: de dildo’s blijken dit keer de versiering van een kroonluchter. Classy hoor.

(De foto's in galerij zijn door de auteur gemaakt met mobiele telefoon)