Mini-expositie: Nijmegen in kleur

Wat doe je als je wordt buitengesloten? Als je wordt nageroepen op straat, als je wordt afgewezen om wie je bent, of als jouw verhaal niet
wordt gehoord?

In 1983 richtte een groep vrouwen in Nijmegen een nieuw landelijk netwerk op: de Groep Zwarte Vrouwen. Het werd een divers gezelschap, met vrouwen van bijvoorbeeld een Indische, Surinaamse, Molukse, Antilliaanse, of Mediterrane afkomst. Kortom, vrouwen die in Nederland dagelijks te maken hadden met racisme en buitensluiting. Vrouwen die besloten om daar iets tegen te doen.

De Groep Zwarte Vrouwen Nijmegen

De landelijke Zwarte Vrouwengroepen bestonden ongeveer acht jaar. Het had geen strakke organisatie – het had geen vaste structuur of officieel programma. Eerder was het een netwerk van vrouwen in heel Nederland die, vanuit hun eigen lokale verenigingen, contact hielden met elkaar en bijeenkwamen op landelijke dagen.

Deze tentoonstelling gaat in het bijzonder over de Groep Zwarte Vrouwen Nijmegen (GZVN). Tijdens de jaren ‘80 kwamen zij samen om met elkaar te praten, te lezen, te eten, te zingen en te dansen. Zij publiceerden boeken en artikelen, gaven zelfverdedigingscursussen, deelden flyers uit, hingen posters op en voerden actie.

Naast persoonlijk archieven, is deze tentoonstelling vooral te danken aan interviews met voormalige leden van de Groep Zwarte Vrouwen Nijmegen: Carin, Claudia, Dewi, Grace, Lily, en Mo. En twee vrouwen uit het landelijke netwerk: Ans en Tineke. Zij delen hun herinneringen over en ervaringen met hun activisme. Wat motiveerde hen om zich te organiseren? En wat kunnen wij nu nog van hen leren?

In oktober is het antwoord op deze vragen te vinden in een mini-expositie in de universiteitsbibliotheek van de Radboud Universiteit